تغذیه ی کودکان در یک سالگی: شروع خوراکی های جامد

خوراکی های جامد را از 4 تا 6 ماهگی شروع کنید.

این زمان، زمان توصیه شده برای آغاز تغذیه با غذاهای جامد است(منظور از غذاهای جامد، غذاهای غیر مایع است. به عنوان مثال سرلاک یک غذای جامد به حساب می آید). معمولا برای این کار از پودر های صبحانه ی ساخته شده از برنج (سریال)، مخلوط شده در شیر مادر و یا شیر خشک استفاده می شود. اما در مورد زمان شروع خوراکی های جامد تنها معقوله ی سن مد نظر نیست. قبل از شروع این کار باید نوزاد شما بتواند بنشیند (با استفاده از کمک)، سر خود را نگه دارد و عمل جویدن را انجام دهد. او باید مرحله ی ریفلاکس را طی کرده باشد. در این مرحله اگر هر چیزی به جز مایعات را در دهان نوزاد قرار دهید، نوزاد آن را تف می کند.

به تغذیه با شیر مادر و یا شیر خشک ادامه دهید.

کودکان معمولا در مراحل اولیه، حجم زیادی غذای جامد نمی خورند. پس غذاهای جامد را به عنوان یک چیز کمکی که به برنامه ی غذایی نوزادتان اضافه می شود در نظر بگیرید نه یک جایگزین برای شیر مادر و یا شیر خشک. به یاد داشته باشید که تغذیه از مواد خوراکی جامد باید به تدریج اتفاق بیافتد نه اینکه به یک باره برنامه ی غذایی نوزادتان را تغییر دهید.

چرا باید با سریال برنج شروع کرد؟

هیچ قانون سفت و سختی برای اجبار در شروع کردن با سریال برنج وجود ندارد. تنها دلیل این پیشنهاد این است که بعد از استفاده از سریال های ساخته شده با یک نوع غله ی غنی شده با آهن (مانند برنج) در صورتی که حساسیت غذایی ای به وجود بیاید، تشخیص آن راحت تر از زمانی است که از یک سریال با چند نوع غلات، استفاده شود. تا زمانی که کودک شما به این نوع مواد غذایی جدید عادت می کند شما می تواند سریال را با شیر مادر و یا شیر خشک ترکیب کنید.

خوردن مواد جامد نیاز به تمرین کردن دارد.

ممکن است این قضیه طبیعی به نظر برسد اما خوردن غذا به کمک قاشق برای کودک شما تازگی دارد. تا به حال او تنها از مایعات تغذیه کرده است به همین دلیل برای تغذیه با استفاده از قاشق و عادت کردن به حس تغذیه از خوراکی های جامد (وجود خوراکی جامد در دهان) نیاز به تمرین دارد. بنابراین انتظار نداشته باشید در دفعات اول حجم زیادی غذای جامد بخورد (شاید در هر وعده یک یا دو قاشق چایی خوری مصرف کند). در دفعات اول به جای تمرکز روی حجم خاصی از غذای جامد، به کودکتان اجازه دهید که به تجربه ی جدیدی که با آن مواجه شده است، عادت کند.

تغذیه با میوه ها و سبزیجات را شروع کنید.

میوه ها، سبزیجات، حبوبات و حتی گوشت پوره شده نیز می توانند بخشی از برنامه ی غذایی کودکتان باشند. ممکن است شما بخواهید یک بار این مواد را تهیه کنید تا واکنش نوزادتان را ببینید. اگر دیدید که نوزادتان از خوردن این گونه غذا ها اجتناب می کند، بعدا دوباره تلاش کنید (اصرار نکنید) اگر حس می کنید ممکن است که کودکتان نسبت به هر گونه ماده ی خوراکی حساسیت نشان دهد، با پزشک مشورت کنید. از غذاهای نرم مخصوص بچه ها استفاده کنید و یا با استفاده از پختن و پوره کردن، غذاها را نرم تر کنید. همیشه مقدار مناسبی از غذا را در قاشق قرار دهید تا فرو بردن آن برای کودکتان راحت تر باشد.

از شیر و عسل اجتناب کنید

اکثر متخصصان معتقدند برای استفاده از شیر گاو باید تا بعد از سن یک سالگی کودکتان صبر کنید. دلیل این توصیه این است که ممکن است کودکان برای هضم این ماده ی خوراکی با مشکل مواجه شوند. همچنین از دادن عسل به کودکان کمتر از یک سال اجتناب کنید (برخی متخصصان این سن را تا 2 سالگی تعیین کرده اند.) زیرا احتمال ابتلا به بوتولیسم (botulism) که سیستم ایمنی در حال توسعه ی  بدن نوزادان قادر به مقابله با آن نیست وجود دارد.

هر وقت کودکتان غذا خوردن را متوقف کرد شما هم غذا دادن را متوقف کنید

کودک شما با اشارات شما را متوجه خواهد کرد که غذا خوردنش تمام شده است. او ممکن است قاشق را پس بزند، صورتش را برگرداند، لبهایش را به هم محکم ببندد، هر چیزی را که در دهانش می گذارید به بیرون بیاندازد و یا گریه کند. او را مجبور نکنید که بیش از آنچه که می خواهد، بخورد. کودکان وقتی که گرسنه باشند غذا می خورند و وقتی که سیر بشوند غذا خوردن را متوقف می کنند. احترام گذاشتن به این غریزه به آنها در جلوگیری از پرخوری در کودکی و زمانی که بزرگ شدند کمک می کند.

آیا او داد و بیداد می کند؟ اخم نکنید

اگر کودک شما بلافاصله از یک خوراکی خوشش نیامد او را به سختگیر بودن برای همیشه محکوم نکنید. چند روز صبر کنید و دوباره و دوباره و دوباره ... امتحان کنید. به یاد داشته باشید که شما نقش یک مدل را برای کودکتان بازی می کنید لذا ممکن است کودک شما نسبت به غذایی که شما می خورید و از آن لذت می برید علاقه ی بیشتری نشان بدهد. اما کودکتان را مجبور به خوردن نکنید و زیاد روی علاقه نشان دادن کودکتان به غذاهای جدید حساب باز نکنید.

کودک شما سر و صورت خود را کثیف می کند

همانطور که کودک شما بزرگ تر می شود، سعی می کند که خودش غذا بخورد. احتمال این وجود دارد که کمی از غذا روی صورت دست ها، مو، پیشبند، لباس و یا صندلی او بریزد و کثیف شود. یادگیری غذاخوردن یک تجربه ی لامسه ای برای کل بدن است. زیر صندلی کودکتان (محل نشستن) کودکتان یک پارچه پهن کنید و لباس مناسب به او بپوشانید و شکیبا باشید. قرار نیست این مرحله برای همیشه وجود داشته باشد.

هنگامی که کودکتان آماده شد به او غذاهای انگشتی بدهید.

در حدود 9 ماهگی و یا بالاتر، کودک شما قادر خواهد بود تا تکه های مواد خوراکی را با انگشت بلند کند و بخورد. در این حالت نیز شما باید به استفاده از قاشق ادامه بدهید و شیر مادر و یا شیر خشک را در برنامه ی غذایی داشته باشید. برخی از بهترین خوراکی های انگشتی عبارتند از تکه های موز رسیده، تکه های پخته شده ی هویج، تکه های کوچک پنیر، پاستا های خوب پخته و نرم شده و تخم مرغ نیمرو. برای جلوگیری از احتمال خفگی، از دادن مواد خوراکی ای مانند آب نبات، چیپس، سبزیجات خام، انگور و کشمش، پنیر سفت، و تکه های بزرگ هات داگ به کودکتان اجتناب کنید.