عفونت کلیه چیست؟

کار اصلی کلیه های شما پاک کردن ضایعات و آب اضافی از خون شما است. آنها بخشی از دستگاه ادراری شما هستند، که باعث می شوند ادرار از بدن شما حذف شود. مانند سیستم اگزوز در ماشین ، اگر شما می خواهید همه چیز خوب کار کند  باید ضایعات حرکت کرده و از یک جهت خارج شوند.
دستگاه ادراری شما از این اعضا ساخته شده است:
• کلیه ها (تمیز کردن خون از ضایعات و ساخت ادرار)
• حالب (لوله های نازک، یکی برای هر کلیه، که ادرار را به مثانه حمل می کند)
• مثانه: (ادرار را ذخیره می کند)
• مجرای ادراری: (ادرار را از مثانه به خارج از بدن شما حمل می کند)
اگر هر کدام از این قسمت ها آلوده به باکتری شوند، می تواند یک عفونت ادراری (UTI) ایجاد کند. اغلب این مثانه است که آلوده می شود و می تواند دردناک باشد، اما معمولا خیلی جدی نیست. اگر این باکتری ها از دهانه رحم عبور کنند شما ممکن است  مشکل جدی تری داشته باشید: یک عفونت کلیه که پزشکان اغلب این عفونت را "پیلونفریت " می نامند.
شما باید حتما عفونت کلیه را درمان کنید اگر این کار را نکنید، می تواند منجر به مشکلات تهدید کننده زندگی‌تان شود.
چه عواملی باعث عفونت کلیه می شود؟
معمولا با ایجاد عفونت مثانه است که به کلیه گسترش می یابد. اغلب باکتری E.coli باعث ایجاد عفونت می شود اما باکتری های دیگر نیز می توانند عفونت های کلیه را ایجاد کنند.
حتی یک عفونت ایجاد شده روی پوست می تواند، به خون شما برسد، سپس به کلیه راه یابد هرچند این اتفاق خیلی نادر است . پس از عمل جراحی هم ممکن است یک عفونت دریافت کنید، اما بسیار غیر معمول است

چه کسی این عفونت  را می گیرد؟
هرکسی میتواند. اما همان طور که زنان عفونت مثانه بیشتری نسبت به مردان دارند، عفونت های کلیوی نیز در آن ها بیشتر می شود.
مجرای ادراری زن کوتاه تر از مرد است و به واژن و مقعد ، که در آن باکتری ها زندگی می کنند نزدیک است. این بدان معنی است که باکتری ها به مجاری ادراری زنان راحت تر وارد می شوند  و زمانی که آنجا هستند ، سفر کوتاه تری به مثانه دارند. از آنجا، آنها می توانند به کلیه ها گسترش پیدا کنند.
زنان باردار بیشتر احتمال دارد که عفونت مثانه بگیرند ، زیرا نوزاد می تواند بر مجاری ادراری زن فشار وارد کند  و جریان ادرار را کند کند.
هر گونه مشکل در دستگاه ادراری شما که مانع از تولید و خروج ادرار شود، می تواند شانس ابتلا به عفونت کلیوی را افزایش دهد، مانند:
• بلوکه شدن دستگاه ادراری با سنگ کلیه یا پروستات بزرگ
• شرایطی که مثانه را از تخلیه کامل باز می دارد
• مشکل ساختاری در دستگاه ادراری
• ریفلاکس Vesicoureteral (VUR)، یک بیماری که در آن ادرار از مثانه به سمت کلیه ها باز می گردد

همچنین بیشتر احتمال دارد که دچار عفونت شوید اگر یکی از این موارد را داشته باشید :
• آسیب عصبی در مثانه شما
• عفونت پروستات که به نام پروستاتیت شناخته شده است
• کاتتر ادراری، لوله ای که به مجرای ادرار می رود و ادرار را تخلیه می کند مثل سوند
• سیستم ایمنی ضعیف، مانند دیابت نوع 2
علائم
شما ممکن است این علائم را داشته باشید:
• خون یا گلوتامین در ادرار
• تب و لرز
• بی میلی به غذا خوردن
• درد کمر، پشت و یا کشاله ران
• ناراحتی معده
• ضعف یا احساس خستگی
همچنین ممکن است علائم و نشانه هایی از قبیل عفونت مثانه، مانند:
• سوزش یا درد هنگام ادرار
• نیاز رفتن به توالت به طور مداوم
• ادرار کدر یا بد بو
• شکم درد  یا کمر درد
• چرت زدن خیلی بیشتر از حد طبیعی

اگر این علائم را دارید، با پزشک خود مشورت کنید زیرا ممکن است از علائم داشتن عفونت کلیه باشد، به خصوص اگر UTI دارید و بهتر نمی شود و اگر درمان نشود، می تواند منجر به آسیب کلیوی یا مسمومیت خون شود که تهدید کننده حیات است. همچنین اگر باردار هستید، عفونت کلیه ممکن است بر کودک شما تاثیر گذارد.
چگونه تشخیص داده می شود؟
پس از پرسیدن علائم و نشانه هایتان، دکتر شما احتمالا با یکی از روش های زیر بیماری را تشخیص می دهد:
• تجزیه و تحلیل ادرار برای بررسی خون، و وجود باکتری در ادرار شما
• کشت ادرار برای دیدن نوع باکتری شما
پزشک شما همچنین می تواند از این آزمایشات استفاده کند:
• سونوگرافی یا CT اسکن برای جلوگیری از انسداد در دستگاه ادراری شما. معمولا اگر درمان در 3 روز اول کمک نکند این کار انجام می شود
• کیستوئورتروگراف (VCUG): یک نوع اشعه ایکس برای بررسی مشکلات در مجرای مثانه و خود  مثانه است. این موارد اغلب برای کودکان دارای VUR استفاده می شود.
• آزمون دیجیتال رکتوم (برای مردان):  پزشک انگشت چرب شده خود را به داخل مقعد بیمار وارد می کند تا پروستات متورم را بررسی کند
Dimercaptosuccinic  DMSA Scintigraphy)  •  ( :یک نوع تصویربرداری است که از مواد رادیواکتیو برای دیدن عفونت کلیه و آسیب آن استفاده می کنند

 در این حالت چگونه احساس بهتری داشته باشیم:
برای کمک به کاهش علائم بیماری می توانید:
• برای از بین بردن باکتری ها، مقدار زیادی مایعات بنوشید.
• استراحت بیشتری داشته باشید
• در توالت بیشتر بمانید!  زود بلند نشوید تا ادرار به طور کامل از مثانه خالی شود

•  از  استامینوفن در موارد داشتن درد استفاده کنید اما از مصرف آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن جلوگیری کنید.
• از یک پد حرارتی روی شکم، کمر و یا پهلوی خود استفاده کنید
جلوگیری:
شما نمی توانید به طور کامل از تمامی عفونت های مثانه جلوگیری کنید. اما ممکن است بتوانید با رعایت موارد زیر کمتر این انتظار را داشته باشید:
• اجتناب از اسپری های دئودورانت بر روی آلت تناسلی خود
• از کاندوم یا دیافراگم با اسپرمیکاید استفاده نکنید. این نوع وسایل می تواند باعث رشد باکتری ها شود. اما از کاندوم های روغنی استفاده کنید، زیرا بدون لوبریکانت این روش می تواند مجاری ادرار  را تحریک کند  و باعث ایجاد عفونت بیشتر شود.
• آب زیادی بخورید.
• پس از داشتن رابطه جنسی و به محض انجام آن، به حمام بروید.
• پس از رفتن به حمام، جلو و پشت خود را بشویید.