سلولیت چیست؟ علل، علائم، تشخیص و درمان سلولیت

سلولیت چیست؟

سلولیت (Cellulitis) یک عفونت باکتریایی رایج و بالقوه ی جدی است. سلولیت (Cellulitis) را باید از واژه سلولیت (Cellulite) به معنی تجمع بد شکل چربی‌هایی در زیر پوست به خصوص در خانمها که در سوخت و ساز آنها اختلال به وجود آمده‌ است افتراق داد – ویکی پدیا

سلولیت به صورت یک ناحیه ی قرمز رنگ و ورم کرده بر روی پوست ظاهر می شود که گرم و حساس بوده و ممکن است به سرعت گسترش پیدا کند.

سلولیت بیشتر قسمت پایین پا را تحت تاثیر قرار می دهد، البته این در حالی است که این عارضه ممکن است در تمام پوست بدن و یا حتی پوست صورت بروز کند. ممکن است سلولیت تنها لایه ی بالایی پوست را تحت تاثیر قرار دهد، اما با این وجود ممکن است در برخی موارد این عفونت به بافت های زیر پوست نیز رسیده و از آنجا به غدد لنفاوی و جریان خون منتشر شود.

اگر این بیماری درمان نشود، به سرعت گسترش پیدا می کند و میتواند حتی زندگی فرد مبتلا را به خطر بیندازد. به همین دلیل اقدام فوری برای درمان آن و مراجعه به پزشک الزامی است.

علائم سلولیت چه چیزهایی هستند؟

علائم و نشانه های احتمالی سلولیت عبارتند از:

• قرمزی
• ورم
• حساسیت به لمس شدن
• درد
• گرم شدن پوست
• تب

تغییرات پوستی ممکن است همراه با تب باشد. با گذشت زمان این ناحیه ی قرمز رنگ از پوست گسترش پیدا می کند. ممکن است بر روی ناحیه ی قرمز رنگ پوست لکه های قرمز رنگی ظاهر شوند و حتی در برخی موارد ممکن است در این قسمت تاول های کوچکی نیز مشاهده شود.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

تشخیص سریع و درمان این بیماری بسیار مهم است لذا مراجعه ی زود هنگام به پزشک اهمیت ویژه ای پیدا می کند.

در موارد زیر بلافاصله به پزشک مراجعه کنید:

• شما با یک ناحیه قرمز رنگ، یا یک ورم در پوست یا یک اختلال پوستی مواجه شدید که به سرعت در حال پیشرفت است.
• اگر تب دارید.

اگر چنانچه شما یک راش پوستی قرمز، متورم، حساس به لمس و گرم دارید که به سرعت در حال پیشرفت است، حتما به صورت اورژانسی به پزشک مراجعه کنید.

علل سلولیت چه چیزهای هستند؟

سلولیت هنگامی بروز می کند که یک یا چند نوع از این باکتری از طریق یک شکاف در پوست به زیر پوست شما راه پیدا کند.

اگرچه سلولیت ممکن است در هر جای بدن شما رخ دهد اما محل شایعتر بروز این بیماری پوستی ساق پا است. باکتری خود را از طریق بریدگی ها، زخم ها، خراش ها و یا درماتیت و "پای ورزشکاران" به زیر پوست می رساند.

گزش برخی از حشرات و یا عنکبوت های خاص نیز می تواند باعث انتقال عفونت به شما شود. مناطق خشک و پوسته پوسته شده ی پوست نیز می توانند مکان مناسبی برای ورود این باکتری ها به پوست باشند.

عوامل افزایش دهنده ی خطر ابتلا به این بیماری پوستی چه چیزهایی هستند؟

عوامل متعددی می تواند شما را در معرض خطر ابتلا به این عفونت پوستی قرار دهد:

• آسیب های پوستی از جمله بریدگی ها، خراش ها، ترک ها و سوختگی ها
• ضعف سیستم ایمنی بدن: برخی از بیماری ها مانند دیابت، سرطان خون، ایدز، بیماری های کبد و بیماری های مزمن کلیوی و بیماری های مرتبط با گردش خون و همچنین مصرف برخی از دارو ها مانند کورتیکواستروئید ها می تواند باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن شما و در نتیجه افزایش احتمال ابتلا به عفونت ها و از جمله سلولیت شوند.
• اختلالات پوستی: برخی از اختلالات پوستی مانند اگزما، پای ورزشکاران، آبله مرغان و زونا می تواند احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.
• ورم مزمن دستها و پاها (لنف ادم)
• داشتن سابقه ی سلولیت
• استعمال مواد مخدر تزریقی
• چاقی

عوارض سلولیت چه چیزهایی هستند؟

عفونت سلولیت ممکن است خود را به لایه های پایینتر پوست و از آنجا به غدد لنفاوی و سیستم گردش خون برساند و در سرتاسر بدن منتشر شود. حملات این بیماری ممکن است باعث متورم شدن اندام هایی که مورد حمله قرار گرفته اند شود.

در مواردی نادر، این عفونت می تواند به لایه های بسیار پایین پوست برسد و باعث بروز اختلالات پوستی خطرناک تری شود.

تشخیص سلولیت چگونه است؟

معاینه ی پوست شما توسط پزشک می تواند برای تشخیص این بیماری کافی باشد. ممکن است پزشک به منظور تشخیص دقیقتر برای شما آزمایش های دیگری از جمله آزمایش خون تجویز کند. اگر سلولیت در ساق پا رخ بدهد ممکن است علائمی مشابه علائم خون لخته شده در رگ های عمیق پا را از خود بروز دهد که پزشک برای رد این قضیه از آزمایش های یاد شده استفاده می کند.

درمان سلولیت چگونه است؟

برای درمان سلولیت معمولا پزشک برای شما آنتی بیوتیک خوراکی تجویز می کند. احتمالا پزشک به شما توصیه کند که به مدت 14 روز این دارو ها را مصرف کنید و معمولا علائم سلولیت بعد از چند روز ناپدید می شوند. اگر علائم بدتر شدند و یا شما با تب شدید مواجه شدید ممکن است لازم باشد که به بیمارستان رفته و بستری شوید و در آنجا آنتی بیوتیک های تزریقی دریافت کنید.

فراموش نکنید که مصرف خودسرانه ی دارو می تواند شرایط شما را بدتر کند لذا فقط داروهای تجویز شده توسط پزشک را بر طبق دستور خود پزشک مصرف کنید.

ممکن است پزشک به شما توصیه کند که ناحیه ای که مورد حمله قرار گرفته است را بالا نگه دارید. این کار ممکن است فرایند درمان را تسریع بخشد.

پیشگیری از سلولیت چگونه است؟

برای کمک به پیشگیری از ابتلا به سلولیت و یا سایر عفونت های دیگر، بعد از مواجه شدن با زخم های پوستی اقدامات احتیاطی زیر را انجام دهید:

• زخم ها را به صورت روزانه با آب و صابون بشویید. این کار را به آرامی و به عنوان بخشی از استحمام روزانه انجام دهید.
• یک پماد یا کرم آنتی بیوتیک استفاده کنید.
• مواظب علائم عفونت باشید. اگر با هر کدام از علائم بالا مواجه شدید به پزشک مراجعه کنید.

افراد مبتلا به دیابت و افرادی که با گردش خون ضعیف مواجه هستند لازم است اقدامات احتیاطی بیشتری را انجام دهند:

• پاهای خود را به منظور پیدا کردن هر گونه علائم غیر طبیعی بررسی کنید.
• به طورت منظم پوست خود را مرطوب کنید.
• در کوتاه کردن ناخن ها مواظب باشید که به بافت ها اطراف آسیبی وارد نکنید.
• از دست ها و پاهای خود به خوبی محافظت کنید. کفش و دستکش مناسب بپوشید.
• بعد از مشاهده ی هر گونه علائمی از عفونت بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.