هیدرآدنیت‌ چرکی‌ - Hidradenitis suppurativa

هیدرآدنیت چرکی عبارت است از یکنوع بیماری پوستی که مشخصه آن پدیدآمدن گرهک‌هایی در زیر بغل است. این گرهک‌ها ندرتاً روی باسن، کشاله ران، یا زیر پستان‌ها نیز به وجود می‌آیند. این بیماری ممکن است در هر دو جنس روی دهد، اما در دختران 16-13 ساله شایع‌تر است.

 

 

علل بیماری

 

 

عوامل هورمونی که غدد آپوکرین (نوعی غده عرق) زیر بغل را فعال می‌کنند. جمع شدن ترشحات در این غدد باعث بزرگ شدن آن‌ها می‌شود. مسیر خروجی این غدد احتمالاً در اثر گرما، عرق، یا عدم تکامل این نوع غدد بسته می‌شود. این ترشحات به دام افتاده در غدد مزبور باعث رانده شدن عرق و باکتری‌ها به بافت اطراف شده و تولید عفونت می‌کنند.

 

 

 

عوامل خطرساز

 

 

چاقی.
قرار گرفتن در معرض گرما و رطوبت.
سابقه خانوادگی. این بیماری در زنان تیره پوست شایع‌تر است.

 

 

 

پیشگیری

 

 

راه خاصی برای پیشگیری از آن وجود ندارد.

 

 

 

درمان

 

 

از مصرف بو برهای زیر بغل تجارتی خودداری کنید.
گرما و عرق ریزش را محدود کنید.
لباس تنگ و بافته شده از الیاف مصنوعی نپوشید.
اگر اضافه وزن دارید، وزن خود را کم کنید.
زیربغل را با صابون‌های ضد باکتری بشویید.
از پارچه یا حوله خیس برای تخفیف خارش و تسریع بهبودی استفاده کنید. پارچه یا حوله آب گرم معمولاً برای تخفیف درد و التهاب این بیماری تأثیر بهتری دارد. اما پارچه یا حوله آب سرد خارش را بهتر کنترل می‌کند.
امکان دارد جراحی برای بازکردن و تخلیه آبسه‌ها یا برداشتن پوست ناحیه توصیه شود.

 

 

 

رژیم غذایی

 

 

رژیم خاصی توصیه نمی‌شود مگر این که مجبور به کم کردن وزن خود باشید، چاقی یکی از عوامل خطر مهم این بیماری است.

 

 

 

فعالیت درزمان ابتلا به بیماری

 

 

در هوای گرم سعی کنید فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری کمتری داشته باشید، و حتی‌المقدور سعی کنید شغلی انتخاب کنید که با هوای گرم سر و کار نداشته باشید. شنا کردن بسیار خوب است.

 

 

 

درچه زمانی باید به پزشک مراجعه نمود

 

 

اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان علایم هیدرآدنیت چرکی را دارید.
اگر ضایعات در عرض 5 روز از شروع درمان روبه بهبود نگذارند.
اگر درجه حرارت بدن شما به 3/38 درجه سانتیگراد یا بالاتر افزایش یابد.
اگر ضایعاتی به وجود آیند که نرم شده‌اند و به نظر درونشان چرک است، اما خود به خود سر باز نمی‌کنند و تخلیه نمی‌شوند.
اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده‌اید. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.

 

 

عواقب موردانتظار

 

 

این اختلال ممکن است سال‌ها از زمان بلوغ تا 20-10 سال پس از آن طول بکشد. علایم را غالباً می‌توان با درمان کنترل نمود.

 

 

 

عوارض احتمالی

 

 

تشکیل بافت جوشگاهی در ناحیه.