با علائم مننژیت بیشتر آشنا شویم

در این قسمت از تازه های سلامت با موضوع علایم مننژیت در خدمت شما هستیم.امیدواریم که مفید واقع شود.

علائم بیماری مننژیت شباهت بسیار زیادی به علائم آنفلوانزا دارد. علائم مننژیت ممکن است در طول چند ساعت تا حداکثر دو روز بروز کنند.

علائم و نشانه هایی که ممکن است در افراد بالای 2 سال بروز کنند عبارتند از:

• تب بالا به صورت ناگهانی
• سردرد شدید که شباهت چندانی به سردرد های معمولی ندارد.
• خشکی گردن
• استفراغ و یا تهوع همراه با سردرد
• گیجی و اشکال در تمرکز
• تشنج
• خواب آلودگی و یا اشکال در از خواب بیدار شدن
• حساسیت به نور
• عدم علاقه به نوشیدن و خوردن
• ضایعات پوستی (در برخی از انواع مننژیت از جمله در مننژیت مننگوکوکی)

علائم مننژیت در نوزادان

ممکن است نوزادان و شیر خواران علائمی مانند سردرد و سفتی گردن را نداشته باشند. در عوض، علائم مننژیت در این سن عبارتند از:

• تب بالا
• گریه های بدون توقف و طولانی مدت
• خواب آلودگی و یا تحریک پذیری بیش از حد
• تنبلی و عدم فعالیت
• کم اشتهایی
• ایجاد یک برآمدگی در قسمت نرم بالای سر کودک (فونتانل – fontanel)
• سفتی در بدن و گردن نوزاد

نوزادانی که به مننژیت مبتلا می شوند ممکن است ابراز نا آرامی و ناراحتی بکنند و زمانی که آنها را از جایشان بلند می کنید شروع به گریه کردن بکنند (و یا شدید تر گریه کنند.)

با مشاهده علائم زیر بلافاصله به پزشک و یا مرکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید:

• تب
• سردرد های بی امان و شدید
• سردرگمی و گیجی
• استفراغ
• خشکی گردن

ممکن است مننژیتِ ویروسی، بدون درمان بهبود پیدا کند اما مننژیت باکتریایی جدی است و به سرعت بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد و پیشرفت می کند و باید درمان فوری توسط آنتی بیوتیک های تجویز شده توسط پزشک انجام شود تا شانس درمان مننژیت بالا برود. تاخیر در درمان مننژیت باکتریایی می تواند خطر آسیب های جدی و دائمی به مغز و حتی مرگ را افزایش دهد. در واقع مننژیت باکتریایی درمان نشده می تواند در عرض چند روز منجر به مرگ بیمار شود.

هیچ راهی برای تشخیص اینکه شما و یا کودکتان به کدام نوع مننژیت مبتلا شده اید وجود ندارد مگر اینکه بلافاصله به پزشک مراجعه کنید و پزشک با انجام آزمایش های ویژه عامل ایجاد کننده ی مننژیت را پیدا کند.

فراموش نکنید که اگر در خانه یک نفر مبتلا به مننژیت وجو دارد حتما با پزشکتان مشورت کنید، شاید لازم باشد که شما و یا سایر افراد خانواده تان از داروی های ویژه ای برای پیشگیری از ابتلا به عفونت استفاده کنید.