یک روانشناس خوب چه توانایی هایی دارد؟

برای داشتن جامعه ای سالم ، با کمک روانشناسی علمی از چالشهای موجود کاسته میشود. در این مقاله ویژگیهای یک روانشناس خوب و تواناییهای روانشناسان معروف بررسی و ارایه میشود.

هر اجتماع، از مجموعه افرادی تشکیل شده که برای رسیدن به هدفی مشترک، گرد آمده اند. بالطبع در این گستره ارتباطات و با توجه به تفاوت­ های فردی، چالش ­های مختلف رفتاری پیش خواهد آمد. این چالش ­ها بعضاً افراد را به شدت درگیر خود کرده، به آ­نها آسیب رسانده و از توانایی هایشان در ادامه مسیر می کاهد. وظیفه روانشناس خوب آن است که با درک این چالش ­ها، جهت ایجاد یک جامعه سالم تر و رو به رشد تلاش کند.

دکتر روانشناس از طریق گفتگو و مصاحبه بالینی (درمان غیر دارویی) با مراجعه کننده به مشکلات ذهنی، احساسی و رفتاری او پی برده و سعی در اصلاح آن می­کند. وی در صورت لزوم برای بررسی بیش ­تر و دریافت دارو، مراجعه کننده را به دکتر روانپزشک(درمان دارویی)  معرفی خواهد کرد.

اهداف یک روان درمانگر خوب را می ­توان در چهار مورد زیر دسته بندی نمود: توصیف رفتار موجود یا وضعیت فعلی، توضیح و تفسیر علل احتمالی بروز رفتار بر اساس فرضیه های علمی، پیش بینی رفتار مراجعه کننده در آینده با توجه به ارزیابی های انجام شده و در نهایت  تلاش در جهت کنترل یا تغییر رفتار برای رسیدن به آرامش فردی و افزایش توانایی­های اجتماعی.

در صورت نیاز به رفع هر یک از مشکلات فوق، به فردی نیاز است تا بتوان از تجربیات روانشناسی وی بهره برد. برای یافتن یک روانشناس خوب در حوزه تخصصی، باید با مطالعه قبلی از حوزه فعالیت وی آگاه شد تا فرد دلخواهی که در زمینه تخصصی مورد نظر فعالیت میکند را پیدا کنیم. 

 

 

یک دکتر روانشناس در این حوزه چه خصوصیاتی دارد؟

هدف نهایی از مراجعه ، تغییر رفتار و سایر فرایند های روانی است، بنابراین یک روان‌شناس خوب خصوصیاتی دارد که او را از سایر روان‌شناسان متمایز می‌سازد. در ادامه ویژگی‌های یک روان‌شناس خوب را مرور می کنیم تا دست اندرکاران روانشناسانی نسبت به افزایش توانایی ­های خود تلاش کنند و مراجعه کنندگان نیز از شایستگی­ های ایشان اطمینان حاصل نمایند.

از عمده ترین خصوصیات یک فرد موفق در این زمینه می ­توان به موارد ذیل اشاره کرد: اشتیاق برای یادگیری بیشتر در حوزه های عمومی و تخصصی خود، به روز بودن نسبت به روش ­های نوین شناخت و درمان، همدلی با مخاطب جهت تشویق وی به بروز اختلال مورد نظر، موشکافی مشکل و صبوری در ارائه راه حل پس از اشراف کامل به اختلال، حفظ حرمت شخصی مراجعه کننده و عدم افشای اسرار زندگی،  پرهیز از هرگونه سرزنش و قضاوت فرد در فرایند روان درمانی ، شنیدن دقیق اظهارات و توجه خاص به زبان بدن جهت تجزیه و تحلیل دقیق تر
شنیده­ ها، اطمینان بخشیدن به مراجعه کننده جهت برنامه­ های درمانی و افزایش حس اعتماد به درمان، انتخاب و ارجحیت واقعی به فرایند درمان و بهبودی مراجعه کننده نسبت به پول.

ویژگی­ های ارائه شده ، از مهم ­ترین خصوصیات معمول یک روانشناس خوب است که کیفیت هر یک از این خصوصیات با تجربه و بررسی مراجعه کنندگان بیش­تر، افزایش خواهد یافت.

 

 

روانشناس معروف چگونه کار می­کند؟

علاوه بر موارد بالا، یک دکتر روانشناس معروف حائز برخی توانایی ­های ویژه برای درمان اختلالی خاص، یا شیوه درمانی خاص است. دلیل اصلی مراجعه کنندگان به بهترین دکتر روانشناس در حوزه ای خاص، وجود همین
ویژگی­ ها می ­باشد.

بهترین دکتر روانشناس بر حسب تجربه آموخته است که در زمینه تخصصی خود:

● فرایند روان درمانی دو طرفه است و طرفین باید جهت رسیدن به درک مشترک، با یکدیگر همکاری نمایند.

● به منظور درک بهتر، باید شنونده بسیار ماهری باشد، خصلتی که حتی توسط بسیاری از روانشناسان خوب نیز گاهی نادیده گرفته میشود.

● بر شیوه درمان، مراحل و چگونگی اجرای هر مرحله در حوزه تخصصی خود، تسلط کافی داشته باشد.

● از آخرین پیشرفت­ ها در مسیر انتخاب و اجرای روش ­های درمانی خود آگاهی بالایی داشته باشد.

● بدون نزدیک شدن عاطفی با فرد، به او آرامش داده و در مسیر درمان از کوچک ­ترین تلاش وی برای بهبودی قدردانی نماید.

● کاملاً تخصصی کار کند و اختصاصاً بر درمان اختلالی خاص با تجربیات منحصر به فرد و ارزشمند خود تمرکز نماید.

● به تمام جوانب شخصیتی بیمار توجه کند و چنان­ چه لازم بود در مسیر درمان، روش خود را فعالانه تغییر دهد.

● با دلسوزی پیگیر پیشرفت مراحل درمان باشد و روند مراحل درمان را با متقاضی در میان بگذارد.

● در انجمن­ های تخصصی روانشناسی و سمینارهای ملی و بین­المللی، تجربیات خود را با همکاران در میان گذاشته و متقابلاً از تجربیات آن ­ها استفاده نماید.

مشکلات روانی در شهر های بزرگ، به مراتب بیشتر از شهر های کوچک است. به منظور مشاوره تخصصی با یک روانشناس کارآزموده و با تجربه در زمینه مشاوره خانواده در تهران، میتوانید با مطب آقای دکتر رامین علوی نژاد، عضو انجمن روانشناسی آمریکا و با سابقه ده ساله تماس بگیرید. جهت تعیین نوبت ملاقات به سایت drraminalavi.com مراجعه فرمایید.

 

 

تفاوت روانشناس با روانکاو چیست؟

تعداد محدودی از روانشناسانی که در مقطع دکتری تحصیل کرده اند به مطالعه روانکاوی و استفاده از آن در درمان می پردازند. برخی از فارغ التحصیلان مقطع دکتری روانشناسی مطالعات خود را دوره پست دکتری در زمینه روانکاوی انجام می دهند.

روانکاوی به زبان ساده یک شیوه رواندرمانی است. این روش یا رویکرد به تحلیل و کاوش عمیق در مشکلات می پردازد. علی رغم باور عامه مردم هر فردی نمی تواند در چهارچوب درمان روانکاو و روانکاوی قرار گیرد.

روانکاوان از رویکردهای روانکاوی کلاسیک یا مدرن بسته به نوع مشکل و شخصیت مراجع استفاده می کنند. اما به طور کل با مراجعه به یک روانکاو می توانید علائم روانشناختی مانند اضطراب، افسردگی، فوبیا، افکار و رفتارهای وسواسی، مشکلات رابطه، و بازداری‌هایی که مانع از دستیابی به پتانسیل کامل فرد می‌شوند، را مورد درمان قرار دهید.

اما چرا به کمک روانشناس، روانکاو یا مشاوره نیاز داریم؟

رواندرمانگران به طور کل در تلاش برای درک پدیدارشناسی منحصر به فرد هر یک از بیماران هستند. زمانی که شما برای بهبود سلامت روان خود اقدام می کنید، درمانگری می تواند به شما کمک کند که مطالعات جامعی در اکثر رویکرهای رواندرمانی داشته باشد. او باید از نظریه های خانواده و بالطبع مشاوره خانواده نیز آگاهی خوبی داشته باشد. درنتیجه در صورت لزوم جلساتی با حضور سایر اعضاء خانواده برگزار کند.

با انجام این کار، معنا و ارزش هایی که به زندگی شما اهمیت می دهند مورد احترام و حمایت قرار می گیرند. در دوران مدرن از تحقیقات مغز گرفته تا سایر روش های تجربی و حتی مددکاری، در واقع همه به بهبود سلامت روانشناسی افراد کمک می کنند.  

اما در جلسات مشاوره خانواده بیشتر موضوعات بین فردی مورد بررسی قرار می گیرند. با این حال بعضی مواقع ضرورت میابد که گذشته یک یا چند فرد از اعضاء خانواده تحلیل شود. بنابراین یک درمانگر مسلط به روانکاوی می تواند درمان جامعی را برای خانواده مورد نظر فراهم سازد.

در پایان

همه جوامع متمدن ایجاب می کنند که افراد مطابق با استانداردها، قوانین و انتظاراتی باشند که علم روانشناسی برای آنها پیشنهاد داده است. وظیفه اصلی روانشناسان کمک به افراد برای دستیابی به انطباق با حفظ یکپارچگی شخصی است.