عوارض بیماری کرون: برای کم کردن عوارض چه باید کرد؟

کولون بیشتر از هر چیزی روده ی بزرگ را تحت تاثیر قرار می دهد.

بیماری کرون علاوه بر تاثیری که بر هضم غذا می گذارد، می تواند منجر به تحلیل استخوان، مشکلات چشم، کمر درد، آرتروز، مشکلات کبدی، سنگ کیسه ی صفرا و مشکلات پوستی شود. اما داشتن یک سبک زندگی درست می تواند این مشکلات را کمتر کرده و احتمال شعله ور شدن آنها را کاهش دهد.

استخوان های خود را قوی نگه دارید.

از اینکه میزان کافی کلسیم و ویتامین D دریافت می کنید اطمینان حاصل کنید. بیماری کرون احتمال خطر تحلیل استخوانها و پوکی استخوان را افزایش می دهد. اکثر کارشناسان توصیه می کنند که باید در روز حداقل 1500 میلی گرم کلسیم و حداقل 800 واحد بین المللی (IUS) ویتامین D دریافت کنید.

از چشم و بینایی خود محافظت کنید.

اگر متوجه مشکلات چشمی مانند تاری دید و یا خشکی و قرمزی چشم شدید، به پزشک مراجعه فرمایید. بیماری کرون بسیاری از بخش های چشم از جمله قرنیه، مجاری اشک و پوشش بیرونی و سفید رنگ چشم را تحت تاثیر قرار می دهد. بسیاری از مشکلات چشمی بعد از کنترل مرحله ی شعله ور شدن کرون بهبود می یابند. اگر مشکلات از بین نرفتند، ممکن است پزشک برای شما قطره های استروئید چشمی تجویز کند.

درد مفاصل را کاهش دهید.

در حدود یک چهارم از افراد مبتلا به بیماری کرون با بیماری آرتریت یا التهاب مفاصل نیز مواجه می شوند. درد معمولا در آرنج، مچ دست، زانو و مچ پا احساس می شود. ممکن است پزشک برای کاهش درد مفاصل شما دارو و استراحت تجویز کند. خوشبختانه این نوع از ورم مفاصل آسیب های ماندگاری را به وجود نمی آورند. درد مفاصل شما با از بین رفتن علائم بیماری کرون معمولا تسکین می یابد.

بیماری کرون می تواند منجر به سنگ صفرا شود.

آسیب هایی که بیماری کرون به روده ی کوچک شما وارد می کند می تواند خطر ابتلا به سنگهای صفراوی را افزایش دهد. در حدود 13 تا 34 درصد از افراد مبتلا به بیماری کرون به سنگ های صفراوی نیز دچار می شوند. وقتی که روده ی کوچک آسیب می بیند دیگر نمی تواند نمک های صفراوی را جذب کند. صفرا به کمک نمک های صفراوی مواد زائدی که سنگ های صفرا را می سازند تجزیه می کند. علائم، شامل احساس درد ناگهانی در قسمت سمت راست و بالای شکم و حالت تعوع است. درمان، بسته به وضعیت بیماری می تواند از درمان های دارویی تا عمل جراحی متفاوت باشد.

مشکلات پوستی حاصل از بیماری کرون

پوستتان را مرتب برای مشاهده ی تغییرات احتمالی چک کنید. در حدود 5 در صد از مبتلایان به بیماری های التهابی روده به اختلالات پوستی نیز دچار می شوند. از جمله شایع ترین مشکلات پوستی عبارتند از:

• اریتم ندوزوم یا اریتم گرهی (Erythema nodosum): برجستگی های قرمز رنگی که ممکن است در طول مرحله ی شعله وری بیماری کرون رخ بدهند.
• پیودرماگانگرونوزوم (Pyoderma gangrenosum): زخم هایی که معمولا در ساق پا و مچ پا یافت می شوند.
• فیستول انتروکوتانئوس (Enterocutaneous fistulas): کانال های غیر طبیعی که از روده به روی پوست می آیند.

علائم آسیب های کبدی ناشی از بیماری کرون

در صورت تجربه ی موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:

• احساس خستگی غیر معمول
• تجربه ی احساس خارش
• یرقان (زرد شدن پوست)
• احساس فشار در قسمت فوقانی شکم

این علائم می تواند نشانه ی این باشد که بیماری کرون بر کبد شما تاثیر گذاشته است. به طور معمول با مدیریت موفق بیماری کرون، التهاب کبد نیز از بین می رود.

مواظب کمر درد باشید.

یکی از انواع آرتریتی که به بیماری کرون مرتبط می شود، آرتریت محوری (axial arthritis) نامیده می شود که منجر به درد و سفتی در قسمت پایین ستون فقرات می شود. اگر در این ناحیه احساس درد می کنید به پزشک مراجعه کنید. گاهی اوقات آرتریت محوری می تواند آسیب های دائمی را به ستون فقرات وارد کند. حرکات کششی و استفاده از بخار آب گرم در قسمتی که درد می کند می تواند میزان درد و ناراحتی را کاهش دهد.

با افسردگی مقابله کنید

مانند بسیاری از بیماری های مزمن دیگر، بیماری کرون نیز می تواند منجر به اضطراب و افسردگی شود. اضطراب و افسردگی به نوبه ی خود می توانند علائم بیماری را بدتر کرده و در فرایند درمان اختلال ایجاد کنند. روان درمانی و دارو های ضد افسردگی می توانند به بسیاری از افراد در غلبه بر افسردگی کمک کنند.

به طور منظم به پزشک مرجعه کنید.

برای مدیریت موفق بیماری کرون، چک آپ و مراجعه به پزشک متخصص گوارش به صورت منظم الزامیست. یک برنامه ی منظم برای مراجعه به پزشکتان آماده کنید و آن روز ها را در تقویمتان علامت گذاری کنید. هر تغییری در وضعیت سلامت جسمی و روحی و هم چنین تمام دارو ها و مکمل هایی که مصرف می کنید را به اطلاع پزشکتان برسانید.