بیماری‌ انسداد ریوی‌ مزمن‌ - chronic obstructive pulmonary disease

بیماری انسداد ریوی مزمن اصطلاحی است که برای انسداد مزمن مجاری هوایی ناشی از آمفیزم، برونشیت مزمن، آسم، یا ترکیبی از این اختلالات به کار می‌رود. غالباً، ترکیب شامل برونشیت و آمفیزم است. بروز این بیماری مرتباً در حال افزایش است. مردان بیشتر از زنان دچار این بیماری می‌شوند (تا همین اواخر، مردان بیشتر از زنان سیگار می‌کشیدند).

 

 

علل بیماری

 

 

آسیب به ریه‌ها به علت التهاب و تحریک نایژه‌ای ناشی از:
کمبود آنتی‌تریپسین (یک آمفیزم ارثی).
شاید عفونت ویروسی.
مواجهه شغلی با مواد تحریک‌کننده (مثلاً در مورد آتش‌نشانان).
سیگار کشیدن.
آلودگی هوا.

 

 

 

عوامل خطرساز

 

 

قرار گرفتن در معرض دود سیگار (به خصوص بزرگسالانی که والدین آن‌ها سیگار می‌کشیدند).
بروز ذات‌الریه ویروسی در اوایل زندگی.
سابقه خانوادگی آلرژی، یا بیماری‌های تنفسی و ریوی.
سیگار کشیدن.
پیری.

 

 

 

پیشگیری

 

 

اجتناب از سیگار کشیدن مهم‌ترین کاری است که می‌توان انجام داد. اجتناب از قرار گرفتن در معرض دود سیگار نیز اهمیت دارد زیرا یکی از عوامل خطر به حساب می‌آید.
هم‌اکنون مطالعاتی در جریان هستند تا مشخص شود که آیا روشی برای شناسایی زودهنگام این بیماری وجود دارد یا خیر.
  عواقب مورد انتظار.
کاهش تدریجی کار ریه. اما با درمان می‌توان علایم را کاهش داد و از عفونت‌ها پیشگیری کرد. درمان به شما کمک خواهد کرد تا زندگی فعال و پر بارتری داشته باشید.
طول عمر کاملاً متغیر است. در بیماران جوان‌تر امکان دارد پیش‌آگهی خوب باشد، در حالی که در بیماران مسن‌تر پیش‌آگهی بدتر است، به خصوص اگر مشکلات دیگری مثل تند شدن ضربان وجود داشته باشد.
همچنین بیمارانی که در ارتفاع حدود 1100 متر به بالا زندگی می‌کنند طول عمرشان کمتر است.

 

 

 

درمان

 

 

- امکان دارد آزمایشات تشخیصی شامل موارد زیر باشند: آزمایش خون، بررسی کار ریه، سی‌تی اسکن، عکس گرفتن از نایژه‌ها با ماده حاجب، و عکس قفسه سینه.
- اهداف کلی درمان عبارتند از: تخفیف علایم، کند کردن روند پیشرفت بیماری، و جلوگیری از بروز عوارض.
- درمان در منزل معمولاً کافی است، اما اگر عفونت رخ دهد یا علایم بدتر شوند امکان دارد بستری کردن در بیمارستان ضروری باشد.
- ترک سیگار اهمیت زیادی دارد: از قرار گرفتن در معرض دود سیگار و مواد تحریک‌کننده نیز باید اجتناب شود.
- نصب سیستم تهویه مطبوع فیلتردار در منزل نیز ممکن است کمک‌کننده باشد.
- وضعیت سلامت نایژه‌ها را می‌توان با استنشاق بخار آب، تخلیه نایژه‌ها به کمک تغییر وضعیت بدن، و فیزیوتراپی مخصوص قفسه سینه بهبود بخشید.
- واکسن پنوموواکس (برای پیشگیری از ذات‌الریه ناشی از باکتری پنوموکک) و سالانه یک بار واکسن آنفلوانزا.
- با پیشرفت بیماری ممکن است نیاز به اکسیژن وجود داشته باشد.

 

 

 

رژیم غذایی

 

 

رژیم خاصی توصیه نمی‌شود، اما تغذیه مناسب برای حفظ سلامت مهم است. روزانه حداقل 10-8 لیوان مایعات بنوشید.

 

 

 

فعالیت درزمان ابتلا به بیماری

 

 

بی‌تحرکی طولانی‌مدت باعث افزایش ناتوانی می‌شود. اگر بیماری قلبی شدیدی وجود نداشته باشد، لازم است که بیمار برنامه ورزشی منظمی را دنبال کند (معمولاً پیاده‌روی).
اقداماتی مثل کار درمانی، بازتوانی کاری، و فیزیوتراپی نیز شاید توصیه شوند.

 

 

 

درچه زمانی باید به پزشک مراجعه نمود

 

 

اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان علایم بیماری انسداد ریوی مزمن را دارید.
اگر تب به علایم اضافه شود یا درد قفسه سینه افزایش یابد.
اگر در خلط خون ظاهر شود یا خلط ضخیم شود.
اگر حتی در زمانی که استراحت می‌کنید یا سرفه ندارید نیز تنگی نفس داشته باشید.

 

 

عواقب موردانتظار

 

 

کاهش تدریجی کار ریه. اما با درمان می‌توان علایم را کاهش داد و از عفونت‌ها پیشگیری کرد. درمان به شما کمک خواهد کرد تا زندگی فعال و پر بارتری داشته باشید.
طول عمر کاملاً متغیر است. در بیماران جوان‌تر امکان دارد پیش‌آگهی خوب باشد، در حالی که در بیماران مسن‌تر پیش‌آگهی بدتر است، به خصوص اگر مشکلات دیگری مثل تند شدن ضربان وجود داشته باشد.
همچنین بیمارانی که در ارتفاع حدود 1100 متر به بالا زندگی می‌کنند طول عمرشان کمتر است.

 

 

 

عوارض احتمالی

 

 

عفونت‌های مکرر؛ اضطراب و یا افسردگی.
سایر عوارض عبارتند از: پرفشاری خون ریوی، قلب ریوی (منظور قلبی که در اثر مشکل ریه خود دچار مشکل شده است)، پلی‌سیتمی (پر خونی) ثانویه، تشکیل حفره‌هایی در ریه، و نارسایی تنفسی.