تیفوس کنه ای - None

تیفوس کنه ای یک بیماری حاد تبدار ناشی از یک باکتری منتقله از کنه‌های آلوده. این بیماری دارای سرایت فردبه‌فرد نیست. این عفونت ممکن است پوست، دستگاه عصبی مرکزی، لوله گوارش و عضلات را درگیر سازد. در همه سنین دیده می‌شود ولی در کودکان و بزرگسالان جوان شایع‌تر است.

 

 

 

علل بیماری

 

 

باکتری ریکتزیا که در بدن کنه زندگی می‌کند. انسان از طریق گزش کنه معمولاً در فصل بهار یا تابستان مبتلا می‌شود.

 

 

 

عوامل خطرساز

 

 

فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری در محیط باز در مناطق آلوده به کن.
تماس با سگ‌ها.

 

 

 

پیشگیری

 

 

استفاده از لباس‌های محافظ در مناطق آلوده به کنه و استفاده از ترکیبات دورکننده حشرات.
در طی فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری در محیط باز به‌طور مکرر پوست را مورد معاینه قرار دهید تا اگر کنه‌ای به پوست شما چسبیده باشد آن را از خود دور کنید. در طی برداشتن کنه‌ها از پوست آن‌ها را له نکنید زیرا کنه باید به‌طور کامل و سالم برداشته شود. یک سیگار روشن را نزدیک کنه بگیرید یا مقداری بنزین، نفت چراغ یا نفت معمولی روی کنه بریزید و سپس کنه را با موچین از پوست بردارید.

 

 

 

درمان

 

 

بررسی‌های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش‌هایی نظیر شمارش سلول‌های خون و آزمون‌های سرم‌شناسی (بررسی سرم، مایع خون بدون سلول‌های آن) و نمونه‌برداری پوست باشد. سابقه گزش کنه یا مسافرت به مناطق آلوده به کنه به تأیید تشخیص کمک می‌کند.
بیماران دارای بیماری خفیف ممکن است در منزل تحت مراقبت قرار گیرند؛ عفونت‌های شدیدتر نیازمند بستری در بیمارستان است (ممکن است حمایت تنفسی با دستگاه تهویه مکانیکی، تزریق خون، تحت نظر گرفتن دقیق از نظر عوارض بیماری نظیر نارسایی کلیه لازم گردد).
رعایت بهداشت دهانی مناسب مهم است.

 

 

 

رژیم غذایی

 

 

رژیم خاصی نیاز نیست. بیمار خیلی بدحال ممکن است نیازمند تغذیه وریدی باشد. در سایر بیماران رژیم غذایی به‌صورت وعده‌های متعدد کم‌حجم ممکن است لازم باشد.

 

 

 

فعالیت درزمان ابتلا به بیماری

 

 

تا برطرف شدن تب و سایر علایم در بستر استراحت نمایید.

 

 

 

درچه زمانی باید به پزشک مراجعه نمود

 

 

اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان دارای علایم تیفوس کنه‌ای باشید.
اگر دچار علایم جدید و غیرقابل توجیه شده‌اید. داروهای تجویزی ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.

 

 

عواقب موردانتظار

 

 

در این عفونت اگر درمان آنتی‌بیوتیکی در مراحل اولیه بیماری شروع شود قابل علاج است.

 

 

 

عوارض احتمالی

 

 

عفونت مغزی.
تشنج.
نارسایی کلیه.
هپاتیت.
تیفوس کنه‌ای در صورت عدم درمان اغلب کشنده است (در اثر پنومونی یا نارسایی قلب).