خودبیمارانگاری‌ - None

خودبیمارانگاری عبارت است از اختلالی که در آن فرد قویاً اعتقاد دارد که مبتلا به یک بیماری جدی یا مرگبار است، علی‌رغم این که معاینات و بررسی‌های پزشکی کامل و همه جانبه هیچ مشکلی را نشان نداده‌اند. فرد معمولاً در مورد بیماری‌ها، تشخیص و درمان آن‌ها اطلاعات زیادی کسب می‌کند زیرا به پزشکان زیادی مراجعه کرده و تحت بررسی‌های زیادی قرار می‌گیرد.

 

 

علل بیماری

 

 

احتمالاً عارضه‌ای از سایر اختلالات روانی است، اما علت آن قطعی نیست. خود بیمار انگاری در افرادی که قبلاً یک بیماری جسمانی واقعی در کودکی داشته‌اند یا در ارتباط نزدیک با یک خویشاوند بیمار بوده‌اند بیشتر دیده می‌شود.

 

 

 

عوامل خطرساز

 

 

ناشناخته هستند.

 

 

 

پیشگیری

 

 

راه خاصی برای پیشگیری از آن شناخته نشده است. باید سعی شود به کودک بیمار توجه بیش از حد مبذول نشود. به هنگام سلامتی نیز باید به کودک به حدکافی محبت کرد و از وی حمایت به عمل آورد.

 

 

 

درمان

 

 

شرح حال و معاینه بالینی.
بررسی‌های پزشکی برای رد در یک بیماری جسمی.

 

 

 

رژیم غذایی

 

 

رژیم خاصی توصیه نمی‌شود. از مصرف الکل جداً خودداری کنید.

 

 

 

فعالیت درزمان ابتلا به بیماری

 

 

محدودیتی برای آن وجود ندارد.

 

 

 

درچه زمانی باید به پزشک مراجعه نمود

 

 

اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان علایم خود بیمار انگاری را دارید و می‌خواهید که کمک مناسب برای رفع این مشکل بگیرید.
اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده‌اید. آرام‌بخش‌های مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانی یا وابستگی ایجاد نمایند.

 

 

عواقب موردانتظار

 

 

معمولاً به درمان مقاوم است. اکثر بیماران تا آخر عمر بر این اعتقاد باقی می‌مانند که یک بیماری جدی دارند و مرتباً به پزشکان مختلف مراجعه می‌کنند.

 

 

 

عوارض احتمالی

 

 

هدر دادن پول برای کارهای پزشکی غیرضروری و گاهی خطرناک.
اصرار بر انجام اعمال جراحی یا مصرف داروهای غیرضروری.