واژینیت‌ تریکومونایی‌ (تریکومونیاز) - vaginitis trichomonal

واژینیت تریکومونایی عبارت است از عفونت یا التهاب مهبل به وسیله انگلی که در قسمت تحتانی دستگاه تناسلی ـ ادراری مردان و زنان زندگی می‌کند. بین افراد بی‌بندوبار بسیار مسری است. در زنان مهبل، مجرای ادرار و مثانه و در مردان غده پروستات و مجرای ادرار را درگیر می‌کند.

علل بیماری

عفونت ناشی از یک انگل بسیار کوچک به نام تریکوموناس واژینالیس. این انگل در حین مقاربت جنسی از فردی به فرد دیگر سرایت می‌کند. ممکن است بدون ایجاد علامتی سال‌ها در میزبان خود زندگی کند. سپس در اثر تغییر مقاومت، ناگهان و به سرعت تکثیر کرده و علایم زجرآوری ایجاد می‌کند. از آنجا که در هر دو جنس مذکر و مؤنث رشد می‌کند، هر دو نفر باید درمان را دریافت کنند.

عوامل خطرساز

بی‌بندوباری جنسی.

پیشگیری

در طول مقاربت جنسی از کاندوم‌های لاستیکی استفاده کنید.

درمان

آزمون‌های تشخیصی می‌توانند شامل بررسی‌های آزمایشگاهی ترشحات مهبل، پاپ‌اسمیر و معاینه فیزیکی باشند.
مگر در صورت تجویز، از دوش مهبل استفاده نکنید.
از زیرشلواری‌های نخی یا جوراب شلواری دارای فاق نخی استفاده کنید.
به جای وان حمام از دوش استفاده کنید.
اگر ادرار کردن باعث سوزش می‌شود، از طریق یک دستگاه لوله‌ای مثل رول کاغذ توالت یا فنجان پلاستیکی بدون ته ادرار کنید یا در هنگام ادرار کردن، یک فنجان آب گرم روی ناحیه تناسلی بریزید.
با لباس مرطوب به‌ویژه حوله حمام مرطوب ننشینید.

رژیم غذایی

به جز موارد مربوط به الکل و سرکه (به داروها مراجعه کنید) دستورالعمل خاصی برای رژیم غذایی ندارد.

فعالیت درزمان ابتلا به بیماری

از فعالیت بیش از حد، گرما و تعریق بیش از حد بپرهیزید. تا زمانی که خوب شوید، روابط جنسی را به تأخیر بیندازید. حدود 10 روز برای بهبودی زمان بدهید.

درچه زمانی باید به پزشک مراجعه نمود

   در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید.
اگر خود یا عضوی از اعضای خانواده‌تان علایم واژینیت تریکومونایی را داشته باشید.
اگر علی‌رغم درمان، علایم بیش از یک هفته باقی بمانند یا بدتر شوند.
اگر خونریزی یا تورم غیرمعمول مهبل ایجاد گردد.
اگر پس از درمان علایم عود کنند.

عواقب موردانتظار

معمولاً با درمان قابل علاج است.

عوارض احتمالی

عفونت‌های باکتریایی ثانویه.