بلاستومیکوز - Blastomycosis

بلاستومیکوز عبارت است از یک بیماری عفونی قارچی که در ریه‌ها پدیدار می‌شود. گاهی از راه خون به سایر نقاط بدن، به خصوص پوست، گسترش می‌یابد. بلاستومیکوز مستقیماً از انسان به انسان انتقال پیدا نمی‌کند، اما امکان دارد از راه گاز گرفتن سگ‌های بیمار انتقال یابد. عفونت می‌تواند در ریه‌ها، دهان، پوست و بافت‌های زیر پوستی، پروستات، و اپیدیدم گسترش پیدا کند.

علل بیماری

عفونت با قارچ بلاستومیسِس درماتیتیدیس، که در چوب و خاک پیدا می‌شود. امکان دارد ارتباطی با خانه سگ‌های آبی وجود داشته باشد. ضایعات پوستی عمدتاً در باغبانان یا کشاورزان رخ می‌دهد، اما منشأ اصلی این قارچ در طبیعت هنوز مشخص نشده است.

عوامل خطرساز

باغبانی و کشاورزی.
دیابت شیرین.
مصرف داروهای سرکوب‌کننده ایمنی.

پیشگیری

در حال حاضر نمی‌توان از آن پیشگیری کرد.

درمان

ممکن است آزمایشات تشخیصی شامل موارد زیر باشند: کشت از ضایعات پوستی، چرک، خلط، یا ترشحات ریوی؛ نمونه‌برداری از بافت پوست یا ریه؛ عکس قفسه سینه، و سایر آزمایشات.
درمان با دارو. در صورت لزوم، سایر اقدامات حمایتی انجام می‌پذیرد.
بیمار معمولاً در بیمارستان بستری می‌شود و درمان در آنجا آغاز می‌شود.
استفاده از گرما شاید درد مفصلی را تخفیف دهد.
بیمار باید روزانه وزن شود و مقادیر آن در یک برگه ثبت گردد. در صورت کاهش وزن بدون توجیه، باید به گسترش یافتن عفونت مشکوک شد.
بیمار حتماً باید به قرارهای ملاقاتی که جهت پیگیری وضع وی ترتیب داده می‌شود پایبند باشد. بررسی اینکه آیا درمان اثربخش بوده است یا خیر، و نیز بررسی وجود اثرات جانبی داروها اهمیت زیادی دارند.

رژیم غذایی

هیچ رژیم خاصی توصیه نمی‌شود.

فعالیت درزمان ابتلا به بیماری

به هنگام مرحله حاد بیماری، در رختخواب استراحت کنید. با برگشت تدریجی قوای جسمانی، فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری‌های خود را تدریجاً از سر گیرید.

درچه زمانی باید به پزشک مراجعه نمود

اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان علایم بلاستومیکوز را دارید.
اگر یکی از مشکلات زیر به هنگام درمان رخ دهد: کاهش وزن، تب، اسهالی که با درمان‌های خانگی قابل کنترل نباشد، سردرد شدید و سختی گردن.
اگر دچار علایم جدید و غیرقابل کنترل شده‌اید. داروهای مورد استفاده در درمان، عوارض جانبی به همراه دارند.

عواقب موردانتظار

این قارچ می‌تواند باعث بیماری شدید و ناتوان‌کننده شود، که بدون درمان ممکن است مرگبار باشد. با درمان مجدانه، معمولاً در عرض چند هفته معالجه می‌شود.

عوارض احتمالی

گسترش به سایر نقاط بدن، که باعث بیماری جدی و احیاناً مرگ می‌شود. در اثر گسترش عفونت امکان دارد علایم زیر ظاهر شوند:
درد در استخوان‌های دراز.
ضایعات پوستی که اول به صورت جوش‌های کوچک غیرچرکی یا چرکی در نواحی باز بدن پدیدار می‌شوند. این جوش‌ها به آهستگی گسترش می‌یابند. با گذشت زمان، ضایعات تبدیل به زخم‌های دلمه بسته می‌شوند که حاشیه آن‌ها فرو رفته و رنگ بنفش رو به قرمز است.
تورم کیسه بیضه و ظاهر شدن برجستگی‌های دردناک و حساس به لمس روی آن.