اگزما: علل، علائم و درمان

اگزما یک اصطلاح کلی برای هر فرایند التهاب سطحی اپیدرم است که در درجه اول، با علائم اولیه قرمزی، خارش، پاپول و وزیکول، ، ترشح و دلمه شدن، و بعد از آن با پوسته پوسته شدن، و سفت و ضخیم شدن پوست و اغلب تغییر رنگ پوست می شود . این کلمه به طور خاص برای اشاره به شرایط درماتیت آتوپیک نیزاستفاده می شود
اگزما از کلمه یونانی ekzein به معنی "به جوش آمدن " می آید.

 اگزما چیست
 علل اگزما
 علائم اگزما
 تست و تشخیص اگزما
 درمان اگزما

حقایقی در مورد اگزما

در اینجا به برخی از نکات کلیدی در مورد اگزما اشاره می کنیم.
اگزما حدود 9/30 درصد از جمعیت آمریکا را تخت تاثیر قرار می دهد
به نظر می رسد افرادی که در در آب و هوای خشک و شهرستانها زندگی می کنند بیشتر احتمال ابتلا به اگزما را دارند
اگزما به طور مساوی در هر دو جنس مرد و زن رخ می دهد
اگزما است به احتمال زیاد با شرایط منفی پوست بدتر می شود (ازجمله عوامل ژنتیکی، کمبود مواد مغذی، عفونت باکتریایی، پوست خشک، پوست تحریک شده)0.
استرس و عوامل هیجانی درماتیت آتوپیک ایجاد نمی کند، اما آنها را بدتر می کند و همچنین برخی غذاها مانند آجیل و فراورده های لبنی می توانید باعث بروز علائم شود
اگزما همچنین می تواند توسط عوامل محیطی مانند دود و آلودگی هوا تحریک شود
درماتیت اتوپیک ارتباط قوی با سایر بیماری های آتوپیک، مانند آسم و تب یونجه دارد
کودکان مبتلا به ADHD، و یا نداشتن مراقبت روزانه در معرض خطر بالاتری از درماتیت آتوپیک
درمان در بهبود متمرکز بر پوست آسیب دیده می تواند علائم را کاهش دهد.
آزمایش که می تواند برای تشخیص اگزما استفاده می شود
با درمان مناسب برخی از اگزما ها به طور کامل ناپدید می شوند، اما برای برخی این شرایط مادام العمر است

 

اصطلاح اگزما برای دو حالت مختلف استفاده می شود. می توان آن را به طور گسترده ای برای توصیف هر گونه شرایط پوستی مانند جوش استفاده کرد و دیگری درماتیت آتوپیکاست که معمولا به طور خاص برای اشاره به رایج ترین نوع از بیماری های پوستی استفاده می شود.
درماتیت آتوپیک یک بیماری مزمن پوستی است که معمولا در طول دوران کودکی شروع می شود و بدین ترتیب ادامه می یابد. در برخی افراد با بزرگ تر شدن بهبود می یابد در حالی که برای برخی در بزرگسالی نیز ادامه دارد.
کلمه "آتوپیک" به مجموعه ای از بیماری ها ی نقص ایمنی، از جمله درماتیت آتوپیک، آسم و تب یونجه می گویند که در آن فرد می تواند آنرا به ارث برد .درماتیت یعنی التهاب پوست

انواع اگزما

بسیاری از انواع مختلف اگزما وجود دارد. این مقاله عمدتا بر درماتیت آتوپیک تمرکز خواهد کرد. انواع دیگر عبارتند از:

 اگزما آلرژیک تماس (درماتیت) - واکنشی است که در آن پوست در تماس با ماده ای که سیستم ایمنی بدن آن رابه عنوان ماده خارجی به رسمیت می شناسد نشان می دهد
 اگزما ی تماسی: واکنش موضعی که در آن پوست در تماس با یک آلرژن نشان می دهد
 اگزما خشکی و یا تحریک پوست در کف دست ها و کف پا، مشخص شده توسط تاول
 درماتیت عصبی - فلس دار شدن پوست روی سر، ساعد، مچ دست، پایین پاها ناشی از خارش موضعی مانند یک گزیدگی حشره
 اگزما ی تکه ای : تکه های دایره ای از پوست تحریک شده که می تواند کل بدن را تحت پوشش قرار دهد و با پوسته پوسته شدن و خارش باشد
 اگزما سبورئیک - روغنی، فلس دار زرد رنگ، معمولا بر روی پوست سر و صورت
 حالت سکون درماتیت - سوزش پوست در پایین پاها، معمولا به مشکلات گردش خون مرتبط است

 

علل اگزما

علت خاص اگزما ناشناخته باقی مانده است، اما اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل ارثی و محیطی به وجود آورنده آن هستند.
اگر پدر و مادر قبلا اگزما و یا بیماری آتوپیک داشته اند کودکان نیز بیشتر احتمال ابتلا به اگزما خواهند داشت اگر هر دو والد بیماری آتوپیکرا داشته باشند شانس فرزندان افزایش می یابد.
بر اساس گزاشات حدود نیمی از کودکان دچار درماتیت اتوپیک هستند که به این ترتیب شانس ابتلا به بیماری های دیگر اتوپیک در در آنها افزایش می یابد.
 

عوامل محیطی شناخته شده در بروز علائم اگزما عبارتند از:

محرک ها: صابون، مواد شوینده، شامپو، ضد عفونی کننده، آب میوه ،برخی میوه های تازه، گوشت یا سبزیجات
آلرژن: گرد و غبار، حیوانات خانگی، گرده گل، شوره سر
میکروب: باکتری ها مانند استافیلوکوکوس اورئوس، ویروس ها، قارچ های خاص
درجه حرارت: آب و هوای گرم، رطوبت بالا و پایین، عرق بعد از ورزش
مواد غذایی: لبنیات، تخم مرغ، آجیل و دانه ها، محصولات سویا، گندم
استرس: یک علت بروز اگزما نیست اما میتواند علایم را بدتر کند
هورمون ها : زنان می توانند در دوران بارداری و در نقاط خاصی از چرخه قاعدگی خود آن را تجربه کنند بدتر شدن علائم اگزما در زمانی که سطح هورمون های شما در حال تغییر است نیز اتفاق می افتد

علائم اگزما

درماتیت آتوپیک معمولا خود را در نوزادان با تکه های خشک و پوسته پوسته شدن بر روی پوست نشان می دهد. این علائم درماتیت آتوپیک می تواند بسته به سن افراد متفاوت باشد.
بیشتر افراد درماتیت آتوپیک را قبل از سن 5 تا6 سالگی تجربه میکنند و در برخی این بیماری تا دوران بلوغو بزرگسالی نیز ادامه می یابد هر چند این اغلب این علائم در بزرگسالان با آنچه توسط کودکان تجربه می شود متفاوت است.
افراد مبتلا به این وضعیت اغلب در دوره ای از زمان علائم شان بدتر خواهد شد و پس از آن دوره شدت علائم کاسته شده و یا بهبود می یابد

نوزادان:

 کهیر معمولا در پوست سر و گونه ها مشاهده می شود
 کهیر معمولا تا قبل از اینکه ترشح داشته باشد حباب گونه است
 خارش می تواند شدید باشد و به مشکلات خواب منجر شود. مالش مداوم و خاراندن می تواند به عفونت های پوستی منجر شود

کودکان، از 2 سال تا بلوغ:

 کهیر معمولا در پشت چین آرنج یا زانو مشاهده می شود
 همچنین در گردن، مچ دست، مچ پا، چین بین باسن و پاها مشاهده می شود
با گذشت زمان، علائم زیر می تواند آشکار شود:
 اگزما می تواند ناهموار شود
 اگزما می تواند روشن یا تیره رنگ باشد
کهیر می توانید ضخیم شود و پس از آن خارش دائمی شود.

بزرگسالان:

 کهیر معمولا در چین آرنج یا زانو یا پشت گردن گردن ظاهر می شود
 کهیر پوشش بسیاری از بدن را فرا می گیرد
 کهیر می تواند به خصوص در گردن، صورت و دور چشم برجسته شود
 کهیر می تواند پوست را خیلی خشک کند
 کهیر می تواند به طور دائم خارش داشته باشد
 کهیر می تواند پوست را پوسته پوسته کند (بیشتر در کودکان)
 کهیر می تواند به عفونت پوست منجر شود

در بزرگسالانی که درماتیت آتوپیک را در کودکی تجربه کرده اند ، هنوز هم احتمال بروز اگزمای پوست دست و مشکلات خشکی را دارند وبعضی شرایط به راحتی سبب تحریک شدن آن ها می شود
ظاهر پوست و اینکه چقدر فرد بهداشت را رعایت کند درماتیت آتوپیک را تحت تاثیر قرار خواهد داد. خارش و مالش موجب تحریک بیشتر پوست شده و التهاب را افزایش و باعث خارش بیشتر می شود
ویژگی های پوست همراه با درماتیت آتوپیک:
چین و شکن آتوپیک – چین چروک اضافی که در زیر چشم توسعه می یابد
لب - التهاب پوست لب و اطراف آن
کف دست Hyperlinear - افزایش تعداد چین پوست کف
پلک های hyperpigmented - که به رنگ تیره تر از التهاب یا تب یونجه تبدیل می شوند
ایکتیوز – خشکی در مقیاس مستطیل شکل بر روی پوست
اگزمای کوچک، خشن، به طور کلی بر روی صورت، بازوها و ران ها
Lichenification - - ضخیم و چرمی شدن پوست ناشی از خاراندن مداوم و مالش
پاپول - برجستگی کوچک که ممکن است زمانی خشن و ترد شده و آلوده شود
کهیرقرمز، که ممکن است پس از قرار گرفتن در معرض یک آلرژن رخ دهد، و ممکن است پس از ورزش یا یک حمام گرم عود کند

آزمایش و تشخیص اگزما
آزمایش هایی وجود دارد که تنها به منظور تشخیص اگزما استفاده می شود

دکتر ممکن است نیاز به دیدن چند مرتبه ای بیمار را به منظور ایجاد یک تشخیص دقیق داشته باشد دلیل این کار این است که افراد با تجربه اگزما ترکیب بسیار منحصر به فردی از علائم دارند که این علائم نیز تمایل به نوسان در شدت در طول زمان را دارد
تشخیص در درجه اول از علائم بیمار است، اما سابقه پزشکی نیز مهم است. یک دکتر اغلب در مورد سابقه خانوادگی بیمارو دیگر بیماری های آتوپیک مانند آسم و تب یونجه، قرار گرفتن در معرض یک محرک و هر گونه مواد غذایی محرک، اختلال خواب، درمان های گذشته برای علائم پوستی و استفاده از استروئید و یا داروهای دیگر از بیمار سوال می کند
دکتر ممکن است بیمار را به پزشک متخصص آلرژی یا متخصص پوست برای ارزیابی بیشتر ارجاع دهد.
آنها همچنین ممکن است اقدام به رد کردن شرایط دیگر که می تواند موجب ناراحتی های پوستی شود،کنند . این کار می تواند شامل آزمایش های زیر شود:
تست پچ: مواد بر روی سطح پوست برای تست آلرژی پوستی قرار داده می شود
تست پوستی: یک سوزن حاوی مقدار کمی از یک آلرژن مشکوک به پوست برای تست آلرژی زده می شود سوزن لزوما داخل پوست نمی رود مانند گرده و یا مواد غذایی
نظارت مواد غذایی: غذاهایی حذف می شود و سپس رژیم غذایی جدیدی برای تعیین اینکه آیا یک حساسیت غذایی وجود دارد یا خیر به بیمار معرقی می شود

درمان اگزما

هیچ درمانی به طور کلی برای اگزما وجود ندارد. درمان این وضعیت با هدف بهبود پوست آسیب دیده و جلوگیری از عود علائم است پزشکان بر اساس حدود سن بیمار، علائم و وضعیت فعلی سلامت وی یک طرح درمانی را ارائه می دهند.
برای برخی افراد، اگزما در طول زمان از بین می رود و برای برخی شرایط مادام العمر باقی می ماند.

افراد باید همه اقدامات متعددی را که برای پیشگیری از اگزما وجود دارد برای حمایت از سلامت پوست و کاهش علائم، انجام دهند مانند :

گرفتن حمام گرم به طور منظم گرم
استفاده از مرطوب کننده در کمتر از 3 دقیقه بعد از حمام برای حفظ رطوبت
استفلده ازمرطوب کننده هر روز
استفاده از پارچه های پنبه ای و نرم، اجتناب از الیاف خشن و لباس های تنگ
استفاده از صابون ملایم و یا یک پاک کننده غیر صابونی در هنگام شستشو
در هوای خشک به جای مالش پوست بعد از حمام به آرامی پوست را با حوله خشک کنید
اجتناب از تغییرات سریع دما و فعالیت هایی که شما در آن عرق می کنید(در صورت امکان)
آموزش در مورد محرک های اگزمای فردی و اجتناب از آنها
استفاده از یک مرطوب کننده در آب و هوای سرد و خشک
کوتاه نگه داشتن ناخن ها برای جلوگیری از خراش هنگام خاراندن پوست.
اشکال مختلفی از دارو است که می تواند توسط پزشکان به منظور درمان علائم اگزما تجویز شود
کرم ها و پماد های کورتیکواستروئیدی موضعی: این یک نوع از داروهای ضد-التهاب هستند و علائم اصلی اگزما، مانند التهاب پوست و خارش را از بین می برند
اگر این دارو بی اثربود می تواند کورتیکواستروییدهای سیستمیک تجویز شود این دارو هم به صورت خوراکی است و هم تزریقی ، و فقط برای مدت کوتاهی استفاده می شود
آنتی بیوتیک
داروهایی که برای درمان عفونت های قارچی و ویروسی تجویز می شود
اغلب آنتی هیستامین که باعث خواب آلودگی نیز می شود تجویز می گردد، این دارو می تواند به کاهش خطر ابتلا به خاراندن شبانه کمک کند
مهار کننده های نورین موضعی (یک نوع داروی متوقف کننده فعالیت سیستم ایمنی بدن) التهاب را کاهش می دهد و از عود علائم پیشگیری می کند.
مرطوب کننده ها که مانع از دست دادن رطوبت پوست شده و تلاش می کنند تا پوست مرطوب بماند
نوردرمانی می تواند برای درمان خفیف تا متوسط ​​درماتیت تجویز شود که شامل قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش A و B به تنهایی و یا در ترکیبی از امواج باشد، اگراز آنها استفاده شود باید پوست به طور دقیق تحت نظارت باشد
حتی اگر وضعیت شما در حال حاضر قابل درمان نیست، باید یک برنامه درمانی خاص را با توجه به هر مورد در پیش گیرید. حتی پس از اینکه یک منطقه از پوست درمان شد مهم است که درمان را ادامه دهید زیرا در این شرایط پوست ممکن است مجددا به راحتی تحریک شود

پروبیوتیک و درماتیت آتوپیک
نشان داده شده است که باکتری های پروبیوتیک Multistrain دستگاه ایمنی و شرایط گوارشی که ممکن است حساسیت به آلرژن داشته باشد را تحت تاثیر قرار می دهد .
شواهدی در مورد استفاده از پروبیوتیک ها در پیشگیری از آلرژی پیدا شده است ،اگر چه این شواهد موجود در حال حاضر استفاده از پروبیوتیک ها را در کاهش خطر ابتلا به آلرژی درکودکان حمایت نمی کند اما نشان می دهند که پروبیوتیک ها می توانند به جلوگیری از اگزما کمک کند. به ویژه کاربرد پروبیوتیک برای گروه های زیرتوصیه شده است :
- زنان باردار در معرض خطر بالا برای داشتن یک کودک آلرژیک
- زنان شیرده در معرض خطر توسعه آلرژی
- نوزادان در معرض خطر ابتلا به آلرژی.
بررسی های سیستماتیک و متاآنالیز از کارآزمایی های تصادفی شاهد دارشده که توسط آکادمی آلرژی، آسم و ایمونولوژی در آمریکا منتشر شد شواهد ضعیفی را در مورد اینکه پروبیوتیک ها می توانند خطر ابتلا به اگزما را کاهش دهد نشان دادند این میزان در نوزادان زنانی که در طول سه ماهه آخر بارداری خود از این باکتری ها استفاده کردند حدود 29 در صد بود. استفاده از پروبیوتیک ها در طول تغذیه با شیر مادر خطر ابتلا به اگزما را در نوزادان 43٪ کاهش داد و زمانی که پروبیوتیک ها به طور مستقیم به نوزادان داده شدند از خطر اگزما 20 درصد کاهش یافت.

 

برای دریافت رژیم آنلاین شفاجو اینجا کلیک کنید.